European Blues Challenge #13 Finale Split (Kroatië) 03-04/05-04-2025 reporter & photo credits: Freddie info organisation: EBC © Rootsville 2025

Het is nog een serieuze en nachtelijke discussie geweest tussen pot en pint over de finalisten maar het is en blijft een wedstrijd met verschillende meningen en daarbij kunnen niet altijd de neuzen in dezelfde richting staan we dus moeten het doen met de selectie van de jury. De volgorde van aantreden is nog een beetje een staatsgeheim dus gaan we eerst maar nog eens een toeristisch tripje op de agenda plaatsen.

Het werd een beklimming richting het Fort van Klis waar ook opnames werden gemaakt voor de serie 'Games Of Thrones'. Een verzorg kasteel maar een enige fitheid was noodzakelijk om de top te bereiken. In hetzelfde ticket was ook het bezichtigen van een Olijfmuseum met behoorlijke uitleg incluis, waarna we nog konden genieten van de fantastische uitzichten in deze regio.

Na een noodzakelijke verfrissing ging het zo terug richting Obrov voor het laatste concert in de straten van Split van deze 13de Europese Blues Challenge. het betrof hier een optreden van Jadran, één van de youngsters van de Kroatische blues die we later op de avond nog eens aan het werk zouden gaan zien.

De finale dan en het was de  akoestische revelatie Jantso Jokelin uit Finland die het nog eens helemaal over kon doen met het country bluesje 'Gamblers Blues' maar ook met een eigen bewerking van 'Sitting On Top Of The World' van  Walter Vinson en Lonnie Chatmon, twee leden van de 'Mississipi Sheiks' en dus een nummer dat werd uitgebracht in 1930. Net als hijzelf was het ook zijn dobro die de ganse set in de spotlights kwam te staan.

Ook in de finale bleef hij me verbazen door het brengen van ingetogen blues nieuw en oud. Als allerlaatste wist hij nog zijn kennis van het werken met loopings te etaleren en zo zat zijn werk er dan weer op voor vandaag.

Als tweede in de finale kregen we ook akoestische blues en deze van 'Eliana OWB'. Net als gisteren kregen we ook vanavond haar 'Welcome To Our Colony' maar ook haar song 'Present For Human Souls'.

Met een song als 'Angry Blues' werd het voor haar akoestische gitaar en slide een beetje overwerk. Ook gisteren wist de zaal mee te krijgen met eentje over 'The Train' en zo kon ook deze Eliana terug backstage om een beetje te gaan nagelbijten.

Eén van de favorieten was natuurlijk de 'Alice Armstrong Band' en vanavond zou dit niet anders zijn. Met als opener een slowbluesje werd de toon alweer vlug gezet.

Ook nu was er haar band die zich voor de volle 100% kwamen in te zetten en net als in de voorronde was nu ook haar gitarist outstanding bij het nummer van BB King. De zaal droeg haar op handen maar het is uiteraard de jury die he laatste woord zal hebben, alle dat denken we toch?

'Peter Kern' uit Oostenrijk is de derde akoestische bluesact in deze finale. hij kan uiteraard putten uit al een rijk arsenaal zoals het aangename 'Gotta Keep On'.

Zijn akoestische skills zijn uitstekend en na 'Do It While You Can' schakelt hij over op een nummer dat hij veelal met band komt te spelen. Bij mezelf is dit niet steeds een meerwaarde wanneer je akoestisch speelt alsnog het elektrisch betreft waardoor er toch een paar noten verloren gaan.

Een van mijn favorieten in de halve finales waren 'Wild Flame' uit Zwitserland. Vanvond zouden ze het meer funky brengen met 'Just My Imagination' maar kon en mocht 'Cold Sweat' niet ontbreken.

Afsluiten met een boogie werkt altijd wel een beetje aanstekelijk zo ook bij het horen van hun 'No Looking Back'.

We zitten nu duidelijk in de rechte lijn richting de finish met nu de Hongaarse toetsenist Daniel Szebenyi. Net als gisteren is het ook vanavond net iets anders, net nog een ietsje meer extremer.

Ik weet echt niet waarover die brave man het heeft en moest dit de winnaar worden moet ik dringend mijn mening over de blues gaan herzien. Iedereen zijn smaak natuurlijk maar niet onze dada.

met 'Mark Slate & Rotospher' kon ik de logica nog enigszins volgen al mocht er wat meer peper en zout bij maar die Zwisters zijn altijd wel een beetje controversieel.

Zij hielden het bij hun nummers 'We Need The Blues Everyday', 'When I Was Young' en 'I'll Play The Blues For You'. Blues weetjewel...

De allerlaatste band van de finale zijn 'The See See Riders' uit Duitsland. ook nu is zowat de ganse zaal onmiddellijk mee met hun ragtime uit de 30-tiger jaren.

En zo zit deze '13th European Blues Challenge' er weer op en is het wachten op het verdict van de jury. We krijgen eerst nog een optreden van 'Jadran' die zijn skills als toetsenist aan iedereen die het wilt laat horen. Tijd om nog enkele prijzen uit te delen en zo zijn we dan uiteindelijk klaar om te weten wie deze 'Challenge' dit jaar op hun naam mag schrijven.

Er zaten maar liefst drie solo artiesten in de finale en dus werd er ook een prijs voor de beste solo-artiest uitgereikd en dat werd de Finse inzending met Jantso Jokelin wat op zich geen verrassing bleek te zijn.

En dan nu het 'moment suprême' en de winnaar is...

Alice Armstrong Band (UK)

Aan het altijd wel storende element van de bezoekers die soms al na een half nummer terug vertrekken moet toch een beetje aan gewerkt worden want er zijn er hier die komen genieten van de blues...